We trekken vaak naar vreemde landen En breken tijdelijk alle banden Voor de emotie van de reis Wij weten heel veel te verhalen En kunnen bonte beelden malen Van Londen, Rome of Parijs Maar gaan we rustig vergelijken En alles nuchtertjes bekijken En zijn we niet door schijn verblind Komen wij vaak tot de conclusie Wij zoeken ver naar een illusie Die je vlakbij zo dikwijls vindt Onder de bomen van het plein Daar kan je zo gelukkig zijn Onder het dak van bladerengroen Daar bij het hekje van het plantsoen Onder de bomen van het plein Daar ligt een paradijsje klein En uit het diepst van mijn gemoed Zend ik uit verre land een groet Aan jou, mijn Rembrandtsplein Ook zit ik hier in verre oorden Het is mij zo vreemd, ik zoek naar woorden Om uit te spreken wat mij kwelt Vaak in mysterieuze nachten Dan zit ik eenzaam in gedachten Terwijl het verleden langs bij snelt Ik zie weer voor mijn geest verschijnen De plekjes die nu gaan verdwijnen Ter wille van het stadsverkeer Maar laat een plekje ongeschonden Waar aan veel dierbaars is verbonden Uit mooie uren van weleer Onder de bomen van het plein Daar kan je zo gelukkig zijn Onder het dak van bladerengroen Daar bij het hekje van het plantsoen Onder de bomen van het plein Daar ligt een paradijsje klein En uit het diepst van mijn gemoed Zend ik uit verre land een groet Aan jou, mijn Rembrandtsplein