Paul De Leeuw - Een Slapende Stad lyrics

Een slapende stadik weet niet meer waar 't is achteraf raar Dat ik de naam vergat Een slapende stad Ik weet niet meer waar Met de nacht om me heen Zonder klok, zonder kaart In het donker alleen Met 'n modderig paard En door merg en been Zijn ze ruzie aan 't maken Onder een van de daken Hij met haar, zij met hem Met de krakende stem Van een lijf dat al slaapt Een slapende stad Ik weet niet meer waar 't is achteraf raar Dat ik de naam vergat Een slapende stad Ik weet niet meer waar En 't hart in m'n borst Is zo moe, is zo moe Ik kan nergens naar toe Ik verga zowat van dorst Ik geef mijn paard te drinken Ik zie de sterren blinken En denk aan mijn lot Vroeger werd ik onthaald Als een vorst, als een god Maar m'n angst werd te groot En nu ben ik verdwaald En hier sta ik, kapot Op een reis zonder zin Op een vlucht voor de dood En de dood haalt me in Een slapende stad Ik weet niet meer waar 't is achteraf raar Dat ik de naam vergat Een slapende stad Ik weet niet meer waar Vroeger heb ik geloofd In geloof en geluk Vroeger heb ik geloofd in Het kan echt niet meer stuk Maar de tijd zet de mens Mettertijd onder druk En opeens zingt de wind Een herfstig melodietje En de mens buigt het hoofd De zwanezang begint Zo anders dan het liedje Uit het boek van een kind Vroeger heb ik geloofd In een vrouw is een vrouw Maar een vrouw is een trut Een ellendige trut Zonder liefde of trouw Zonder toekomst, een vrouw Baart geen kinderen, maar zorgen Een slapende stad Ik weet niet meer waar 't is achteraf raar Dat ik de naam vergat Een slapende stad Ik weet echt niet meer waar En opeens zag ik jou Je kwam zomaar voorbij En je weet wat ik zei: Het begint weer opnieuw