musical - De Koningen lyrics

Romeo: Koningen leven, alleen aan de top Ze voelen zich eenzaam, ze voelen zich rot Ze weten niet eens wat beneden gebeurt Ze vragen niet wat hun geweten verscheurt Benvolio: Een wet voor het volk, telt voor koningen niet Voor hen is de macht, maar ook bitter verdriet In hun paleis is het akelig stil, hier is het feest Oh mensen, wat een verschil Romeo, Benvolio en Mercutio: Hier, hier wordt gevreeën en gefeest, hier wordt gezopen als een beest Hier wordt gefuift, hier wordt gedanst, hier krijgt de meligheid geen kans Tijd die glijdt door onze hand, net als de korrels van het zand Wat baat hier een groot ideaal, of hoogstaande moraal? Mercutio: Koningen gaan nooit hun eigen weg, ze voelen zich angstig Om wat wordt gezegd, Hoog in hun torens van zuiver ivoor dringt enkel nog lucht, maar geen liefde meer door Romeo en Benvolio: Koningen vechten, maar nooit zij aan zij Benvolio: Maar nooit zij aan zij Ze houden te veel van alleenheerschappij Benvolio: Van alleenheerschappij Maar wij hier beneden, het volk van de straat Worden nooit goed begrepen, onmondig gemaakt Romeo, Benvolio en Mercutio: Hier, hier wordt gevreeën en gefeest, hier wordt gezopen als een beest Hier wordt gefuift, hier wordt gedanst, hier krijgt de meligheid geen kans Tijd die glijdt door onze hand, net als de korrels van het zand Wat baat hier een groot ideaal, of hoogstaande moraal? Romeo, Benvolio en Mercutio: Hier, hier wordt gevreeën en gefeest, hier wordt gezopen als een beest Hier wordt gefuift, hier wordt gedanst, hier krijgt de meligheid geen kans Tijd die glijdt door onze hand, net als de korrels van het zand Wat baat hier een groot ideaal, of hoogstaande moraal?