Maryla Rodowicz - Pieśń miłości lyrics

Męka, męka, mówię wam, Kiedy człowiek żyje sam. Nie chce się pić, nie chce się jeść I na słońcu więcej plam! Męka, męka, ale cóż, Kiedy człowiek pożył już Ma dosyć kłamstw, milczących dni Kaleczących słów jak nóż. Boże! Jak ja rzucam nożem, Dowiesz się potworze, Kiedy przyjdzie czas. A na razie, może, jest nam nie najgorzej, Więc się ze mną ożeń, Zanim karty pójdą w tas. Męka, męka, bo kto wie, Czy gdzieś żyją dusze dwie, Co wiedzą jak zachować smak I ocalić cały wdzięk. Męka, męka, ale ja Póki życie jeszcze trwa Radziłabym przy sercu twym Moje serce mieć jak rym. Boże! Jak ja rzucam nożem, Dowiesz się potworze, Kiedy przyjdzie czas. A na razie, może, jest nam nie najgorzej, Więc się ze mną ożeń, Zanim karty pójdą w tas.