Veel te vroeg, de wekker gaat Buiten is het nog licht, dat klote-apparaat Moet je dus opstaan, dekbed opzij Eerst een voet eruit, dan allebei Erop gaan staan, tachtig kilo zwaar Elke dag weer, jaar na jaar En dan in bad, wat een theater Al dat schuim en al dat water En dan ook nog met zeep in je ogen Dat hele lichaam weer af staan drogen In de kleren van top tot teen Je broek, je hemd, je trui er overheen Je sokken, pantoffels, wil je gaan eten Kan alles opnieuw, onderbroek vergeten Refr.: O, was ik maar dood Wat een gedoe Elke dag weer leven Het maakt me zo Moe En als je dan nog kan, zet het op een lopen Want daar zijn de gordijnen en die moeten open Je ogen doen zeer van al dat zicht En dan de wereld, die daar achter ligt Mensen hier en mensen daar En overal mensen en ze doen maar Ze bouwen aan hun carriere, hebben een kater Ze halen de bus of springen in het water De een is rijk, stinkt naar koude kak De ander arm, vreet uit een vuilnisbak En dan al die huizen met al die daken En al die fietsen met al die spaken En al die auto's en al dat geld En al die vrede en al dat geweld Refr En dan die aarde zwaar overdreven En maar zwaaien en maar zweven En maar tollen als een kip zonder kop Biljoenen jaren, het houdt niet op En mijn zuster op een racefiets En mijn tante in de tram En van het concert des levens Krijgt niemand een program Dus dan maar overeind, wat het ook kost Je weet maar nooit, misschien is er post Want de PTT stelt je nooit teleur Het ontbijt slaan we over, op naar de deur Een belastingaanslag, wat een kolder Een afschrift van de giro, een reclamefolder En een herinnering van het GEB Dus daar sta ik dan, blauw van de kou En weer, en weer, en weer geen brief van jou Refr