Laurika Rauch - De Vleselijke Woning lyrics

Als de balken gaan verzakken Het behang dat bladdert af, Als de deurscharnieren piepen, Zwijgt de huisbaas als het graf Last van tocht, last van lekkage In de woning die hij gaf; De huisbaas denkt niet aan herstellen Ook al peigert het je af Want een mens woont in zijn lichaam, Maar hij heeft het maar te huur En de grote stille huisbaas Blijkt hardvochtig op den duur. Als de beenderen gaan vermolme De huid word schilferachtig wit, De huisbaas denkt niet aan een verfje Ook niet als je smeekt en bidt En al kraken je gewrichten, Zieke darmen ziek gebit; De huisbaas valt niet te vermurwen Niet door lekkage, niet door spit Want de mens woont in zijn lichaam, Maar hij heeft het maar te huur En de grote stille huisbaas Blijkt hardvochtig op den duur