Keizer - Ik Zie Je Niet Meer lyrics

[Intro: Cho] Ik zie je niet meer Ik zie je niet meer Ik zie je niet meer Ik zie je niet meer [Chorus: Cho] Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde Stond vlak bij je kluisje Je was het meisje van m'n liefdesbrieven Eerste keer dat we kusten Rustig ogen dicht niet spieken Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen Ik zie je niet meer [Verse 1: Keizer] Misschien weet je 't niet, maar schat ik ken je nog steeds 'T is jaren geleden die tijd van ons twee Jij ging toen eerst met m'n mattie en toen was het over En zag je dat ik naar je keek. Dat deed ik al sinds groep 4 Pas in groep 6 deed je mij een plezier en vroeg je verkering Ik zei direct ja en was in m'n sas, want nu was Jennifer hier Opeens moest ik weg en was het klaar Want we verhuisden naar Leiden dat jaar Ik zei tegen mama dat ik nog wou blijven Maar zij had d'r hoofd al gezet op daar Dus was het klaar. Over dat jaar Jij blijft hier, ik moet naar daar Kijk me niet aan, laat me maar gaan Ik ken je nog steeds. Rosje [Chorus: Cho] Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde Stond vlak bij je kluisje Je was het meisje van m'n liefdesbrieven Eerste keer dat we kusten Rustig ogen dicht niet spieken Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen Ik zie je niet meer [Verse 2: Cho] Man, ik denk nog steeds aan je Al ben je niet meer zin zicht 'I love you Cho' schreef je in m'n wiskundeschrift Roze lipstick en je haar gestyled Hoge hakken aan op onze eerste date Nog geen money voor een hotel Maar wel twee donnies voor de Pathé Bracht je naar huis maar niet helemaal Gewoon tot op de hoek Ik was bang voor je broer Wist je nog toen we scorro skipten, slipten uit de les Ja dat vonden we stoer en over stoer gesproken In de pauze roken 'T is raar gelopen, want alles veranderde toen je vertelde Dat je vader een nieuw baan had in Rome. Ik zie je niet meer [Chorus: Cho] Het begon schoolfeest, maar geen tienerliefde Stond vlak bij je kluisje Je was het meisje van m'n liefdesbrieven Eerste keer dat we kusten Rustig ogen dicht niet spieken Maar je moest verhuizen, wilde blijven en had niets te kiezen Ik zie je niet meer