EN STEMME I ATHEN Æ kjenn han ikkje godt og det behøv æ ikkje heller Han snakke med en stemme som æ syns æ kjenn igjen Vi møtes innimellom når det handle om musikk Nu kjøre vi i mørket gjennom gaten i Athen Og det e gate med uleselige navn For æ kan ikkje det greske alfabet Men vi kan se Akropolis og snakke litt om linken Mellom gudedom og god beliggenhet Og så snakke vi om myta på veien te hotellet Mens det varme sterke mørket går i blodet som en vin Og det e ingenting du ikkje kan fortelle te en fremmed Og nu fortell han Marc om å forfølge drømmen sin Han har funnet sæ et steinhus på ei øy Der havet går i grønt og vinden tar Han sir at nu e tida for å leve nye drømma Han e ferdig med å leve den han har Og vi snakke om et syndefall, som ingenting va farlig Denne kvelden, kanskje bortsett fra en sanselaus trafikk Og vi nærme oss fantastiske fortellinge om månen Og linken mellom bitter sjokolade og musikk Det e alle disse ordan, ikkje sant Og æ kommer te å glemme ka han sa Men æ kommer tel å huske at han sa det med en stemme Som æ alltid skjønne ganske mye av