Ithinon nous - Ή lyrics

[Verse 1: Ιθύνων νους] Έπεσε πέπλο Εξαφανίζοντας το ξένο σώμα μου από τον ψευτόκοσμο που συχνά πυκνά βλέπω ή έβλεπα έστω Και μ'ανάγκαζε να βιάζομαι ή να τρέχω, στη φορά του ρολογιού Τυχαίνει συμφορά στο ρόλο που Επέλεξα λανθασμένα να παίξω Τώρα πέφτω αφού δεν είχα μαζί μου το νου μου ή το χέρι κάποιου διπλανού Του κοντινότερου σπιτιού Ο τοίχος ξέρει πιο πολλά για εκείνον που μέσα του ζει παρά εκείνος που απ'έξω του περνά και τον χαζεύει Η διαδρομή μοιάζει σκληρή όμως θυμήσου πως παλιότερα τα είχες καταφέρει Κι αν ειν' το πρώτο σου ταξίδι απλά ακολούθησε τ'αστέρι Θα στερήσω από εμένα καλοκαίρι Για να μην έχεις στην καρδιά σου χειμώνα άγνωστο ταίρι Άγνωστο η μοίρα τι θα φέρει Άλλωστε εκεί είναι κι η μαγεία συμφωνείς; Κοίταξε μη χαθείς Ακόμα μη βιαστείς Μη ντραπείς να πεις ότι έχεις ανάγκη, μη κρυφτείς Μόνος γεννηθείς μόνος εκλιπών μα θα είναι κρίμα και το μεσοδιάστημα μονάχος να το ζεις Κι απ'όλα τα όμορφα που στέκουν γύρω σου μάζεψε όσα ποθείς ή όσα μπορείς Μην απορείς αφού δεν έχει αγαπήσει πως ζητάς να αγαπηθείς; Να πας να γαμηθείς εσύ κι οι τυπικές συμβουλές που θα πεις όταν δεν ξες τι κουβαλώ Η απουσία δεν ανοίγει, χώρο δημιουργεί αδιαπέραστο κενό Που μέσα του ίσα ίσα χωράω εγώ τα χαρτιά μου και ένα στυλό Οι ξενύχτες το κρασί και το βουνό συναισθημάτων-αναπάντητων ερωτημάτων Τυχερός που νιώθεις ώριμος στην κοινωνία των σάπιων Τυχερός που νιώθεις άγνωστος Στην κοινωνία των κάποιων που την αρωματίσανε με γλυκάνισο Μιλούν για ειρήνη όσοι μένουν στον παράδεισο Για πόλεμο όσοι κατοικούν στην άβυσσο Γράφουνε στίχους όσοι ζούνε στο ενδιάμεσο Και να με σώσω προσπαθώ απ'το ανθρώπινο θηρίο Όντας χρόνια ακίνητος πια στο ίδιο γαμημένο σημείο Κι όπως είπα να κάνω δύο βήματα μπροστά αποδείχθηκε περίτρανα γελοίο Οπότε πάλι εγώ κι εσύ, κάθε φορά είσαι και πιο όμορφη Αν και η χειρότερη παρέα είσαι κι η μόνη Στα μάτια σου παρατηρώ μια στερνή πρόσκρουση όπου εγώ βαστάω το τιμόνι Τιμωρούνται οι μόνοι στο βωμό σου πόρνη Τρόμος στο όνομά σου ακόμη Κάτω απ'το σεντόνι το όνειρο σου νιώθει ότι ζει σε φυλακή Πόσο σιχαίνομαι όταν ο φόβος για το τέλος νικά την αρχή Ήρθες ξαφνικά μα έφυγες πάλι βιαστική κι ακούω να λένε πως όλα Θα είναι καλύτερα αύριο το πρωί Μα αυτό το υποσχόμενο αύριο έχει από τότε να φανεί ή να φανείς Σήμερα λείπω όσο κι εσείς...σήμερα λείπω όσο κι εσείς.. Λάμδα Γάμα από τη φλέβα ως τον πυρήνα αυτής της γης..