Ik sta voor de spiegel Hij kijkt me weer aan Ik sta voor de zee Hij laat me niet gaan Hij strekt zijn hand uit En glimlacht En vraagt dan Of ik nog wat water wil En uit zijn ogen Schijnt steeds minder licht Hij legt zich neer En leest een gedicht In de stille nacht Als er niemand meer is Zijn vrienden komen Hem troosten En vragen Of hij nog wat water wil En uit zijn ogen Schijnt steeds minder licht E zijn handen En zijn benen En zijn wangen Zijn verdwenen Glimlach Marius toe Glimlach naar mij En ik vraag nog Of hij nog wat water wil