Farshad - Motenafferam lyrics

گنده ها پوسیدن کوچیکا گنده گو×یدن ت لوتیا دسته دار شد و نوحه گوش میدن اگه مایه کم بیارن روزه خون میشن زنای شوهردار تو خیابونا دم تکون میدن این آدما کیشن چرا دارن رخ تکون میدن؟ چرا همۀ صدا ها توی نطفه جون میدن؟ اگه همه چیزا داره نو میشه پس چرا فکرا لباسای کهنه پوشیدن؟ متنفرم ؛ من از بوی خیانت متنفرم من یه آدم لعنتی متعفنم من اونم که رو خواهر خودم متعصبم خوار ملت پا بده بهم ازش متشکرم اونم که خوابم روی بیوه ها پر از ثوابم از این شیوه ها و صیغه ها بهشتم پر میوه هاست یه پرنده با تیر من کشته میشه باز من بی تقصیرم اون یکی مرد پشت میله ها متنفرم ؛ من از بوی فریب متنفرم من یه آدم لعنتی متعفنم به نام خدایی که تو اشتباه شناختیش اون ناجی بی تاریخ انقضا که ساختیش به نام فرشته های روی شونت به نام گشنگی مصلحتی توی خونت به نام عربی که خوب نبود ولی حالا الگوته به نام قیر داغی که میریزن توی حلقومت متنفرم ؛ من از بوی آشفتگی متنفرم من یه آدم لعنتی متعفنم از پیشرفتی که باید بگری دست مالت دست تا رئیس بی رگی که باید رگبارش کرد از صف این عابر بانک ، از پول گدایی همه سوختن نمیاد از کوره صدایی از حضور جهان سوز همین سوخته ها از این راهپیمایی از این خود ارضایی متنفرم ؛ من از بوی رنج کشیدن متنفرم من یه آدم لعنتی متعفنم من ویروس رنجم ، منتقل میشم اگه گارد روحت باشن تانکا منحدم میشن مهم نیست چیه فکرت چیه دینت همیشه آرزوهایی هست که توش ریده میشه و این خود رنجه ، این خود تویی ، تویی پر از خدشه حاصل سوختن و حاصل یه شکنجه متنفرم ؛ من از چیزی که شدم متنفرم من یه آدم لعنتی متعفنم دلم اقیانوسه ولی آرام نیست ... واسه شروع پایان من آغاز نیست