Erfan - In Khaak lyrics

این خاک ماله اونه، میخونه از خاک عاشقونه آره این کابوس و خوابمونه که تنمون زنده تو این خاک بسوزه میخواد کفنه میّت برا ما بدوزه اینم هم حال و روزه؟ هشت سالش دروغ مثل هشت ساله بوش ارزش رایش کمتر از تار موشه سینه سوختیی بدونه سایبونه یه عمری که دور از سایه بوده زدن و شکستن طاق خونه رنگه خونه، همه گلا باغ خونه الان سالهات که خواب باغبونه توی دل هممونه و داغمونه قشر مرفّح میخواد اخبار بدونه ولی‌ از کوچه ترس داره و از بلاگ میخونه این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راهه خونه ما یه ملت شعار پرستیم، بیست و دوم بریم شمال تا مست شیم نه که تصمیم، معنیش پستی، کلی‌ آرزو داری که بدی بره دو دستی‌ اگه میبینی‌ منفی‌ میگم از همه پرم، با خودم بیشتر از همه مساله دارم بدونی ترس ندارم خودو مسخره کنم، نمی‌خوام بشینم عقب تو رو اسلحه کنم اگه میبینی‌ می‌کنم گله از همه، بدون بزرگترین گله دلم از من ه سر نخی نمی‌بینم گره دور دستمه، هی‌ خوندم و پل خونه رو شکستمش فکر نمیکردم، سر پرواز و کوچ که دلم تنگ بشه، انقدر واسه کوچه x۲ این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راهه خونه اینا همه خیمه شب بازیه، اون واسه جیب و واسه خواب شب راضیه بدنه تو لهٔ تو خیابون خون جاری شه، نمیدن به مادرت اونچه ازت باقیه شعریه که هر چی‌ میده بهم قافیه، حقیقت ولی‌ جای راه حال خالیه داستانی که فرق داره از هر زاویه، از همه نظر باختیمو بد خوابیه یا که خونمونه، یا که خاکمونه، خاکیه که فقط من و توییم پاسبونش میخوام بدونی که آرزومه، بار دیگه بتونم ببینم آسمونش ستاره‌ها رو بشمرم از طاق خونه، بشنو حسرت دلو از راه دوره سدی ساختم بین خودمو راه خونه، سدی ساختم بین خودمو راه خونه این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راهه خونه یه روز می‌کنن پرواز تویه آسموناش، به کلّ دنیا فریاد که این خاک اوناس هر چی‌ که تویه این خاک مال اوناس، پایدار تا پایه دار ما و آرزوها این خاک مال اونه، میخونه از خاک عاشقونه میزنه فریاد به آسمونش، بپره از خواب باغبونه این خاک ماله اونه، میزنه فریاد تا بتونه بکنه پرواز تو آسمونش، چرا سدّ راهه خونه