Ik sta tot aan mijn liezen in de sneeuw Ik kan niet lopen, hoe ver moet ik nog? Geen mens hoort dat ik schreeuw wanneer ik schreeuw Maar desalniettemin, schreeuw ik soms toch Ik moet verder, verder, altijd verder Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen Verder, verder, altijd verder Ik denk niet meer dat ik de weg ooit vind Ik heb de hoop op redding opgegeven Misschien is het de sneeuw die mij verblindt Ik heb mijn hersens uit hun taak ontheven Zo is mijn leven steeds maar verder gaan Geploeter door de metershoge sneeuw Het enige wat ik aan mijn bestaan Nog toevoeg is dat ik Wanhopig schreeuw Ik moet verder, verder, altijd verder Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen Verder, verder, altijd verder Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om Ik moet altijd verder Ik weet niet meer waarom Ik ga door, alleen Ik weet niet meer waarheen Maar ik kijk niet om Ik moet verder, verder, verder Ik moet verder, verder, altijd maar verder Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen Verder, verder, altijd verder Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om Ik moet verder, verder, altijd maar verder Ik weet niet meer waarheen, ik ga door alleen Verder, verder, altijd verder Ik weet niet meer waarom, maar ik kijk niet om