Ik zou graag grote woorden willen spreken Als vrijheid, eigenwaarde en besef Dat al wat ons ontbreekt neerkomt op lef Om toe te geven dat we moeten breken Ik zou dan heel erg waardig niet gaan huilen En moedig drie keer kussen op je wang Dan zou ik ook nog zeggen 'Wees niet bang' We moeten ons voor waarheid niet verschuilen Niet janken, niet nu Ik ben stoer en schattig Niet janken, niet nu Vervolgens zou je in je regenjas De straat uitlopen zonder om te kijken En ik zou zeggen, zonder zwak te lijken 'Wat ooit zou worden, is nu iets dat was' Mjn zachte lieve vingers om de trekker Van een fraai glimmend en ijskoud geweer De waarheid en dan zie ik je niet meer Een droge knal en verder geen gemekker Niet janken, niet nu Ik ben stoer en schattig Niet janken, niet nu Je weet dat ik het nooit zou doen Je leest me als een boek. Je hebt me in de gaten Want grote woorden zijn gemakkelijk praten Niet huilen is nooit echt mijn ding geweest En daarom sukkelt alles zomaar voort Zoals verkeer om een rotonde kruipt Zoals er sleur in mijn gebaren sluipt De vrouw ik ik ooit zijn wou , is vermoord Sjoebidoe, sjoebidoe, sjoebi doebi doe