Eldo - Esteci lyrics

Intro: -Dasz mi to? Tę taśmę -Tak, proszę. Proszę bardzo -To jest piękne co robicie chłopcy. Człowiek już nie żyje... tu ciągle jest. Piękne to jest Eldo: Reż tę herbę- był to hymn wszystkich Którzy wieczorami rodzą pomysły Moje to słowa, werble i zmysły, pióra Stalówki i pędzle, ryzy kartek na walizki Stary Werter konsekwentnie płacze rymami Podróżuje przez siebie, chowa się pomiędzy słowami Między nami bardzo spoko #elementalizm I ciągle wierzy tu w piękno #idealizm Prosta sprawa słowo- klucz to zachwyt Miasto- Warszawa, rok '94 Podziw, adrenalina prosto do serca Każdy z nas chciał wykrzyczeć swego kilohertza Nie było wyjścia, wtedy kwiaty na betonie Dziś miasto wystaw, tandeta świeci w neonie Tu można zyskać, bo jest możliwości multum Nawet na brudnym podwórku dusza to kryształ Refren: Wychowani na estetów, naszą bronią Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki Wychowani na estetów, naszą bronią Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki Eldo: Miałem sen- chciałem być jak "Who's the Man" Bez suflera, wszystko wychodziło prosto tak Złota Era- wielu z nas jej pewnie czasem brak Cała szuflada pełna kaset walkmana- tylko rap! Otwarte głowy potrzebują więcej Formy są wąskie i ograniczają serce Celem musi być wszechświat- wyrazić wszystko Spróbować ujarzmić rzeczywistość Byliśmy obcy- "Potwory i spółka" Dziś obrazy w galerii, jak i płyty na półkach Tak to działa, czuje piękno- włącza się sensor Zjadłem zęby na marzeniach #DustinHenderson Bezmiar, możliwości cała gama barw Kreatywności ścieżka na szczycie wielkich fal Mieszkam na chmurze pomysłów, w niebie emocji Gdzie metafory biorą smutek w cudzysłów Refren: Wychowani na estetów, naszą bronią Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki Wychowani na estetów, naszą bronią Tylko farby, słowa, sztalugi, obsadki Pod niebem miasta poetów wrzucają srebro Na szybko, lub cierpliwie zapisują kartki