Ede Staal - t Het nog nooit zo donker west lyrics

Ze woonden soamen in n hoeske, Zai was wat stief van reumetiek, Toch konden ze zok hail nuver redden, In t lutje hoeske achter diek. De kinder waren al laank de deur oet, Toch kwamen ze voak nog op t ol stee, En mainsttieds hadden ze t over vrouger, Din wizzen z'apmoal wat e zee: t Het nog nooit, nog nooit zo donker west, Of t wer altied wel weer licht... Zes hounder en n olde sege, n Swien op t hok en n kaampke laand, En twijmoal doags even over t loantje, En din huil opoe hom bie d'haand. Zien haile leven haar e aarbaid, En moeke mit acht kinder thoes, Bie zummerdag hail vroug aan t maaien, En pas om melkenstied bie hoes. Toun op n zundag in december, Krigt opa t zomor zo benaauwd, Zien dochter brengt hom din noar stad tou, Omdat ze t aiglieks nait vertraauwt. En aanderdoags is e overleden, t Het mie veur t olske zo begroot, Meschain was t beter andersom west, Want drij week loater was ze dood. De dood dat heb je nait veur t zeggen, Want baaide wollen ze geern geliek, Ze rusten zacht doar op t kerkhof, Vlak bie t hoeske achter diek.