Daniel Lohues - Annellie lyrics

De allereerste keer dat ik speulde met ‘n band Augustus ‘86, in een gruune landmachttent Electrische gitaren, Marlboro en wien Van die goedkope vruchtenwien, wee'j wel? Je hadden ons moeten zien Der kwamen mensen kieken, mar der was voetbal op Dus der was niet veul, en trouwens, zien heb ik ze nie Want ik weud op dat moment op slag verliefd op Annelie Ze stun naor mij te kieken met ‘n appel in de haand Zo'n gruune zoere appel, ik kwam van mien verstand Vlak nao mien eerste optreden was ‘t veur ‘t eerst Da'k hielmaol in de warre was, mar zij zee beheerst, vanavond is er feest, bij Inge's ouders in de schuur Zie ik je daar? En ik zei mhaw, ooh dat week nog niet Mar mien god wat was ik toen al stapelgek op Annelie Mien wereld dreijde veur het eerst, ergens op ‘t fietspad bij dinges veur ‘t huus, heb ik van heur ‘n smok had ik deu de ogen lös en ik deu ze ok mar weer dicht Alles in mien leben, leek naor dit punt toe richt Alles dreijit um dit, hier met heur te staon ‘t was mij meer weerd dan met de jongens naor de Bra**erie Ik wol allennig mar allennig wezen met Annelie Ik was verliefd. Uren dagen weken Ach, zei ok wel, dat moet wel ja, zoiets ku'j nie faken Maonden gungen veurbij, Mar we zagen mekaar aal minder Dat mög nie meer, want ze mus leren, En ze mog gien hinder, van kalverliefde met zo'n vent as ik, dat zee heur moe Heur vader was wel cool, daor over heur ie mij nie Mar ondertussen heulen ze me weg van Annelie Ze haalde heur diploma, wol studeren in de stad Ze vönd ‘n kamer en ‘n studie, dus dat was ja wat! ‘k was bliede veur heur, mar dat was mar eben An ‘t ende van de zomer, kreeg ze ‘t over heur neije leben ‘n andere wereld waor ik volgens heur nie tussen paste ‘k stön met mien gitaar om, ik lusterde nie En de volgende dag, gung zij met Lijn 50 met, Annelie ‘k Heb heur mar ien keer weer zien, ien keer in mien leben En af en toe oh af en toe, he'k der nummers over schreben ‘t gung heus wel weer over, ‘ t duurde lang misschien. ‘n rij gebreuken harten bleek het beste medicien Ik weet dat ‘t heur goed giet, en andersom vast ok En ‘t nou nog vergeten, dat huuft zo neudig nie Want inmiddels moet ik glimlachen, a'k denk an Annelie