Kolęda ludowa Mizerna, cicha, stajenka licha, Pełna niebieskiej chwały. Oto leżący przed nami, śpiący W promieniach, Jezus mały. I oto mnodzy ludzie ubodzy, Radzi oglądać Pana, Pełni natchnienia, pewni zbawienia, Upadli na kolana. Śpi jeszcze, senne, Dziecię promienne W ciszy ubogiej strzechy. Na licach białych, na ustach małych Migają się uśmiechy. Hej, ludzie prości! Bóg z nami gości! Skończony czas niedoli! On daje siebie, chwała na niebie! Pokój ludziom dobrej woli!