Canis - Favaran lyrics

؛{مقدمه: آرش دارا}؛ راست گفتی بهم همیشه ولی من جز از رقصِ زیرِ بارون خیری ندیدم صد بار گفتم این بار، بارِ آخره مَستیم از شراب نبوده بخواد بپره ؛{همخوان : آرش دارا}؛ من سر و باهوشم من سر و باهوشم تو دَوران روز ، یه لبخند خاموشم ادما دیوونن ، این آدما دیوونن دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن ؛{قسمت اول : زخمی}؛ (بنی آدم اعضای یکدیگرند) میارم ، آرامش با اعتماد و احترام مستقیم از شروع با انگیزه تا انتها آزمایش و امتحان ، جبر و ضرب و احتمال میسازم تشابه ، بی جرّ و بحث و انتقاد دهکده، اجتماع ، روشن مثل ماه میکنیم و تاریکیو هُل میدیم توو قصه ها خطا کار و تمرین ، نه تنبیه و انزوا تشویق و احترام تا باز شه میل و اشتها مرتب با انضباط ، ارتباط و ارتقا میکاریم رو زمین و میکشیم تا ارتفاع چون ؛{قسمت دوم: مهراد هیدن}؛ قحطی نیس وقتی سیل پشت هم بیاد ژوپیتر جاذبه سنگین وزن زیاد میسازم وسیله شهرک تاسیسات لیاقت ، نخبه ترفند ، تجهیزات سر و تهش همونم ، یه اژدهاست درونم بی دردسر روونم ، خوش اشتها معجونم قانع نیستم معمولاً ، چون کاری نیست که نتونم سنگی نیست که خرد نشه ، طلسمی نیست که نشکونم راهی نیس که باز نشه ، یا مسافتی طی نشه یا حس و حالی حس نشه ، چه عشق و حالی توو قصشه ؛{همخوان : آرش دارا}؛ من سر و باهوشم من سر و باهوشم تو دَوران روز ، یه لبخند خاموشم ادما دیوونن ، این آدما دیوونن دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن ؛{قسمت سوم: زخمی}؛ آرامش بهتره ، التهاب و دلهره جاش نیست توو دهکده ساختن قشنگ تره مرسی از بلبلی که خوند کسی أ دِه نره دمش گرم دستی که نوشت کسی أ ذهن نره مرسی از پاسبون ، که کل شبو قدم زد امنیتو رقم زد تا کسی خوابش نپره اینطوری درست تره ، اینطوره عمیق تره دهکده با آرامش ، از پایه سفت تره فردا نه امروز ؛ بعداً هم نه همین الآن ساخت و ساز و کشت و کار توو همین جا توو همین وَرا ؛{قسمت چهارم: مهراد هیدن}؛ یه آدم درست توو جای نادرست گُل در میاره از شن و خاک و رس چه فایده توو گاریه با چرخ و مُهر ساییده چه نظمی وقتی هرج و مرج توو فرمولش اساسیه حرف و لفظ که عالی ولی ترجمه رو وا میده آرزشو خواب دیده ، به ماهی دریا آبیه کلی بحث و حاشیه توو فیلم و صحنه سازیه همش با قصد خاصیه ، هر چی که دلش خواست میگه بگو توو این نقاشی با چه رنگی باشم قاطی ؟ الان سوال نپرسم جواب بدم توو فردا چی ؛{همخوان : آرش دارا}؛ من سر و باهوشم من سر و باهوشم تو دَوران روز ، یه لبخند خاموشم آدما دیوونن ، این آدما دیوونن دیگه گوش نده به اون که میگه آرزوهات پوچن ؛{پایانی : آرش دارا}؛ راست گفتی بهم همیشه ولی من جز از رقصِ زیرِ بارون خیری ندیدم صد بار گفتم این بار، بارِ آخره مَستیم از شراب نبوده بخواد بپره