Ze heeft haar haar geverfd, zich fel opgemaakt In een wolk parfum op de dansvloer Op haar hoge hakken wa*kelt ze in het rond Van de witte wijn en de vermoeidheid Met de eerste die het vraagt Gaat ze doodgewoon mee De tijd is voorbij dat ze kon kiezen Ze laat hem doen wat-ie wil Het interesseert haar niet De tijd is over dat ze kon kiezen Marianne Doodlopende straat Doodlopende straat In de doodlopende straat loopt Marianne Als de minnaar slaapt, doorzoekt ze zijn kamer Vindt zijn geld en cheques en vertrekt Koopt wat ze nodig heeft, dat is altijd prijs Weer een nacht geluk voor Marianne 's Middags wordt ze wakker, het plezier voorbij Met een deken om zich heen heeft ze het koud Op de rand van het bed kijkt ze voor zich uit Nog een halve dag tot de nacht Een kop koffie is ontbijt genoeg De tijd is voorbij dat ze kon eten Dat de zon vandaag schijnt Interesseert haar niet De tijd is over dat ze wat wou weten Doodlopende straat Doodlopende straat Marianne ontmoet je 's avonds laat Als ze opgeverfd op jacht gaat En op jou alleen te wachten staat In de doodlopende straat Doodlopende straat Doodlopende straat In de doodlopende straat loopt Marianne