Bram Vermeulen - Ik Was Erbij lyrics

En in wat eens de loopgraaf was Nu een modder plas Biedt het lijk van een soldaat Nog het enig houvast En recht op tegen de wand Een kameraad Beide benen zijn verdwenen De dood in zijn gelaat En alleen de rug nog zichtbaar Naast het smal plankier Geduwd niet uitgegleden De officier En er schreeuwt er een voluit Als hij de armen uitgespreid De volle laag ontvangt Het einde van zijn strijd En het lichaam van een man Hangt in het prikkeldraad Geraakt onder zijn helm Gezicht zonder gelaat Vertel van die verschrikking Maar niet aan mij Ik hoef niet meer te weten Ik was er bij En tegen over elkaar Twee mannen in het veld Wie het eerste steekt die leeft Maar allebei sowieso een held En 's nachts hoor je ze zingen Vanuit de loopgraaf aan de overkant Zo klinken dus de stemmen Van de vijand En doodstil op zijn rug Bedekt onder een vlag De man zonder benen Die naar huis toe mag Vertel van die verschrikking Maar niet aan mij Ik hoef niet meer te weten Ik was er bij En in de stad viert de soldaat het feest Dat hij het heeft gehaald Terwijl in alle bedden van de stad Voor de liefde wordt betaald En veilig verder in de hoofdstad Met het wijnglas in den hand Toasten de hoge hoeden heren Op volk en vaderland Vertel maar van die leugen Maar niet aan mij Ik hoef niet meer te weten Ik was er bij Ik vond daar mijn dood En hoewel vergeten gegaan Geeft het als precies kompas In deze keer bestaan Mijn richting aan