Bram Vermeulen - Zoon lyrics

Mijn vader was aan de telefoon Zijn stem klonk jonger dan ik dacht Mijn keel belette mij het praten Zo lang had ik hier op gewacht Zo veel had ik nog te bepraten Dat ik bij alles aan hem dacht Voor altijd en voor eeuwig zoon Mijn vader was aan de telefoon Van hoe wij in de kamer zaten Geluk was toen nog heel gewoon Van alles waar het zijn me bracht Het huis waar ik nu jaren woon Mijn vader was aan de telefoon Van kinderen al los gelaten Hoe ik het ouder worden tracht Zo veel had ik nog te bepraten Zo lang had ik hier op gewacht Nu hoor ik pas de milde toon Waarmee hij vraagt hem nu te laten Waarmee hij om mijn tranen lacht De dood is heel gewoon Mijn vader was aan de telefoon