Ik voelde niets Maar ik wist dat ik iets voelen moest Keek langs mijn moeders mouw Naar de blokkendoos Pas toen ik 't kon Vertelde ik honderduit Wat me werkelijk bezighield De strik die ik gezet had Voor het konijnenhol De hut die ik aan 't bouwen was In de boom die niemand kende Eerst later voelde ik pijn Die niet meer overging Die nog mijn lijf doortrekt Nu ik dit schrijf Lang geleden Toch dichtbij De tijd duurt één mens De tijd duurt één mens De tijd duurt één mens lang Eerst later voelde ik pijn Die niet meer overging Die nog mijn lijf doortrekt Nu ik dit schrijf Lang geleden Toch dicht bij De tijd duurt één mens De tijd duurt één mens De tijd duurt één mens lang