Brainpower - De Achtervolging lyrics

( Brainpower ) Verdomme hoe kwam hij m'n huis in, kwam hij me thuis in Eerst was m'n leven als geluid digitaal, maar nou zit er volop ruis in Emoties overhoop zoals de spullen in de kamer M'n helderheid wordt vager door het continu gehamer, in m'n bovenkamer Ik moet nu zoeken naar een uitweg Zie het leven als een raam; straks is m'n ruit weg Ontsnappen vol gesnapte woorden maar ik snap het niet Proberen grip te krijgen maar ik vat het niet, en zag het niet Ook al zie ik het nu voor me staan, Ongeacht het hoe en waarom: ik heb het niet gedaan Het is een misverstand, ik kom er vast wel later op Maar speel nu echt geen spel want m'n leven staat erop ( Chorus ) De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen, met paranoia, voel ik me hels alleen Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen ( Brainpower ) Daar sta ik dan, daar ga ik dan Naar buiten door de achterdeur met in m'n achterhoofd een zacht gezeur M'n woede-meter slaat uit, ik ren de straat uit M'n aura straalt waarschijnlijk, wanhoop en haat uit: wat maakt het uit?! Verloor 'm even uit het oog bij de Waag En spring een gat in de lucht, als de ozonlaag 'k Hoop dat het goed gaat en prent me in: "ik val niet op" Via de Bloedstraat, gauw de Wallen op Al die s**shops en snackbars, ik zie ze langsflitsen En moet m'n enkels dissen door een junk die staat te pissen Laat de politie gissen, als ze toch eens wisten En word vertraagd door een groep vragende toeristen Laat me niet kisten, zig-zaggend langs de rooie lichten Zie geile wichten en verbitterde gezichten De Damstraat in, hou er de tred en de maat in Ren naar het Nest en ga aan het einde rechts ( Chorus ) De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen, met paranoia, voel ik me hels alleen Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen Achtervolging, zonder uitweg, waar moet ik heen samen, met paranoia, voel ik me hels alleen Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen ( Brainpower ) Na de ontkenning, de woede over moord in koelen bloede Begint het compromis in m'n achterhoofd te broeden Op m'n hoede, zet ik de tred voort, maar word gestoord Door te denken; misschien gaat het nu, zoals het hoort Zou de taak dan het verlossen uit m'n lijden zijn Anoniem de straat door naar het Leidseplein Het zit niet mee en wie niet weg, yo die is gezien Miste de twee, jah whatever, ik neem de tien Totdat die bij de allerlaatste halte staat Het gaat maar al te traag en sprint nu door de, van Hallstraat sh** daar is ie weer! Nu weet ik dat het menens is Één-na-laatste links, naar de eerste, Keuchenius En zwetend nat als pis, ben ik zoveel maar ik kan niks Over de brug, langs de nieuwbouw richting Marnix- straat, in de Zwagenhave de Staaf vraag ik me af hoe het nu verder gaat ( Chorus ) De achtervolging, er is geen uitweg, waar moet ik heen samen, met paranoia, voel ik me hels alleen Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen Op de vlucht, voor iemand die m'n leven wil ontnemen Achtervolging, zonder uitweg, waar moet ik heen samen, met paranoia, voel ik me hels alleen Hou altijd voet bij stuk maar nu neem ik echt de benen Op de vlucht, vlucht, vlucht .. ( Brainpower ) In m'n hoofd begint van alles te spelen Als een rommelige jamsessie Maar bovenaan professie staat toch echt depressie M'n doorzetten wordt beproefd maar doorstaat de test niet Hoe kom ik toch in deze beerput, ik rook de mest niet Ben doodsbenauwd en leer gelijkertijd een levenslessie Feiten snijden mij aan alle zijden; maar of ik het mes zie Dat is de grote vraag, m'n eigen dood is het motief Dat staat als een statief, de rest is relatief Maar ik moet door naar de Jordaan, zal wel volstaan Intuïtie heerst bij mijn gehoororgaan als onderdaan En ook al is het vast de paranoia, die verder werkt M'n instinct is net te sterk dus ga linksaf bij de Westerkerk Er hangt een stank in m'n ziel, daarachter een gesuis Levensdrang achteruit, en geestelijk languit Ik zie der vast bang uit, keek even achterom bij 't Anne Frank-huis En de gestalte zag er rank uit Ik weet niet eens of het een zij of een hij is Maar de wens die nu bij mij is, is dat God nu aan mijn zij is Rechtdoor, rechtsaf, linksaf, over de brug Gauw twee straten verder, yo daar heeft ie niet van terug Met flashbacks in m'n hoofd bij het zien van Multatuli op de Singel Met geliefden in de zomermaand van juli Maar ben gauw weer wakker, het is m'n droom die uitgaat En kom d'r achter: ik sta midden in de Spuistraat Ik moet weg, uit deze volle steeg Richting de Dam langs de Magna Plaza, eerst door de Molsteeg En tot mijn grote verbazing en irritatie Wordt mijn angst en frustatie nu omgezet in acceptatie De ene stem zegt "Je bent niet wijs!", de andere "Hoezo?" Achter me het paleis en rechts Madame Tussaud Alles slomo, m'n ogen open en m'n hoofd omhoog Ik spreid m'n armen sloom en met een hele grote boog lopen mensen om me heen Ik voel me opgefokt en goed en met een zotte gloed, kijk ik m'n lot tegemoet Niet wetend of ik hieraan fout of goed doe, doet het er toe Is er meer in het spel, is het voodoo? Of zijn het engelen die zingen Ik val om, en hoor een opera beginnen