Abbastúfur, hnýttu mér morgunþveng vertu sperrikerti í minni innri blóðmör vertu þrek mitt í barnaafmælum sem og á hrunsins sorgarblikum Strjúktu vindhviðum hughreystandi um vangann Abbastúfur, lofaðu að jórtra mig þegar ég hef verið étinn og tugginn lofaðu að vera blíður við lamaða, og misheppnaða skyldi ég endurholdgast Strjúktu vindkviðum hughreystandi um vangann strjúktu vindkviðum hughreystandi um vangann strjúktu vindkviðum hughreystandi um vangann strjúktu vindkviðum hughreystandi um vangann til öryggis