Ako'y isinilang sa isang bayan ng Cotabato Kasing gulo ng tao, kasing gulo ng mundo Dahil di magkasundo sa relihiyon at prinsipyo, nagkagulo. Ang bayan ko sa Cotabato, kasing gulo ng isip ko Di alam kung saan nanggaling, di alam kung saan patungo Kapatid sa kapatid, laman sa laman Sila-sila ang naglalaban, di ko alam ang dahilan ng gulo. Bakit nagkaganon, ang sagot sa tanong ko Bakit kayo nag-away, bakit kayo nagkagulo Prinsipyo mo'y igagalang ko kung ako'y iyong nirespeto Kung nagtulungan kayo, di sana magulo ang bayan ko. Sa bayan kong sinilangan, sa timog Cotabato Ako ay namulat sa napakalaking gulo Dahil walang respeto sa prinsipyo ng kapwa tao Kapwa Pilipino ay pinapahirapan mo, ang gulo. Ako'y nananawagan, humihingi ng tulong n'yo Kapayapaa'y bigyan ng daan, kapayapaan sa bayan ko Bakit kailangan pang maglaban, magkapatid kayo sa dugo Kailan kayo magkakasundo, kapayapaa'y kailan matatamo ng bayan ko? Kung ako'y may maitutulong, tutulong nang buong puso Gitara ko'y aking inaalay, kung magkagulo'y gamitin mo Kung ang kalaba'y walang puso, puso na rin ang gamitin mo Ituring mong isang kaibigan Isipin mong siya'y may puso rin katulad mo. Coda: Sa bayan kong sinilangan (bakit may gulo...) Sa timog Cotabato (sa timog Cotabato) Ako ay namulat (kailan matatapos...) Sa napakalaking gulo (ang gulo) Dahil walang respeto (kailan magkakasundo...) Sa prinsipyo ng kapwa tao (ang tao) Kapwa Pilipino (kapwa Pilipino...) Ay kinakalaban mo (bakit kinalaban mo) Ang gulo