[Verse 1: Ad-libia]
Πατάω στη γη μα μου φέρονται σαν να ‘μαι ξένη
και κανένα σπίτι δεν με περιμένει
Ληξιαρχικά δεν είμαι λένε γεννημένη
και γυρίζω πάντα σαν υπνωτισμένη
Μένει στο μυαλό μου σκέψη καρφωμένη μένει
ιδέα αρρωστημένη μένει
ότι από αλλού είμαι φερμένη(x2)
[Hook]
Όμορφοι ξένοι μα ...μένουν πάντα ξένοι και...
είμαι μπροστά τους σαν τον πάγο και το χιόνι
Δεν αντέχω πιο κοντά...μένουν πάντα ξένοι και...
αν πλησιάσω η ζεστασιά τους με σκοτώνει(x3)
[Verse 2]
Έξω-πλανητική απειλή μοιάζουν οι φίλοι μου
και παρανοϊκοί με λεν οι γύρω μου
εμμονική φοβική με τον ίσκιο μου
Εκεί μείνε, μην κάνεις βήμα, φύγε από δίπλα μου
Νιώθω εισβολή κάθε βήμα που κοντά σε φέρνει
κάθε καλημέρα που στιγμές μου κλέβει
Αντισηπτικά βάζω για να ‘μαι οχυρωμένη
Με αναισθητικά στέκω βαλσαμωμένη
Μένει στο μυαλό μου σκέψη καρφωμένη μένει
ιδέα αρρωστημένη μένει
ότι από αλλού είμαι φερμένη
[Hook]
Όμορφοι ξένοι μα ...μένουν πάντα ξένοι και...
είμαι μπροστά τους σαν τον πάγο και το χιόνι
Δεν αντέχω πιο κοντά...μένουν πάντα ξένοι και...
αν πλησιάσω η ζεστασιά τους με σκοτώνει