[Verse 1: Everton]
Στοχεύω στην επιφάνεια
συμπεριφέρομαι συνειδητά σε ένα πλαίσιο
Χαρακτηριστικά στο υποσυνείδητο επιδρώ
εξ ολοκήρου την αλήθεια να γνωρίζω
Καμιά φορά η αλήθεια είναι πικρή
φορά με την φορά δημιουργώ απόσταση ασφαλή
Δεν έχω λόγο ειλικρινά , ασφάλεια δεν ένιωσα
Πραγματικά είναι η κατάσταση όπως συμβαίνει
όχι όπως θα'θελα αποτυπώνω κάθε εικόνα
Εδώ δουλεύω να γεμίσω την σελίδα
ουσία και συναισθήματα ευδιάκριτο υλικό
ιδιαίτερο χαρακτηριστικό στοιχείο
Είναι βαρύ και προκαλεί δεν είναι αστείο
Συλλέγω δεδομένα είναι η ιδέα απ'τη θέα
η πλατεία τον χειμώνα
Αθήνα , γινόμαι ένα στην ατμόσφαιρα
κι είναι σαν στοίχημα η σφαίρα απ'τη μιά πλευρά
Ως την επόμενη γωνία και την επόμενη πλευρά
και την επόμενη επιφάνεια μέχρι να σε χτυπήσω
Τυχαία; Είναι τυχαίο , δεν νομίζω
[Verse 2: Wave]
Αρρωστημένο σαν να'τανε φωτιά μέσα σε τραίνο
και να έκαιγε κορμιά σαν κορμούς , δεν σωπαίνω
Το χρήμα φαίρνω έξω απο την πόρτα σου
και παίρνω στην τσέπη τα τριπλά
γιατί το χρήμα ήτανε ξένο
Κάτω απ'το ελάχιστο φως , που αφήνουν τα άστρα
γνωστός ο καλλιτέχνης με μουτζούρες φτιάχνει κάστρα
Πάτα το κουμπί κι ώσπου να ζεσταθεί η κάψα
σου 'χω βάλει την μάσκα του στόχου να'χεις για φάτσα
Ο τύπος με το γραμμένο σημείωμα στην τσέπη
γυρνάει απο μέρη σε μέρη και τείχη βλέπει
Να κόβουν τα όνειρα του στα δύο
καταστρέφει , τα τείχη μαζί με το μυαλό του
Δίχως κέφι , δίχως σκέψη