Έλα να γίνουμε πολλοί
Η πόλη ηλεκτρισμένη μα τα πόδια σου στη γη
Το λίγο είναι πολύ
Κι αυτοί είναι πιο πολλοί άρα είναι λίγοι, θέλει κανείς να φύγει?
σκάσε κι άκου πως καιγόμαστε μαζί αγάπη μου
Έλα να σου δείξω το κρέβατι μου
Να δεις πως βγάζω τ άχτι μου
μα μέχρι εκεί
Από παιδί έπαιζες με τα μαξιλάρια βλέπεις
Σε τρόμαζε ο καθρέφτης κι η σιωπή, πλέον καμία υπομονή
Και τρέχεις. Θέλω να δω τι δεν αντέχεις
Να σου πάρω αυτά που έχεις, να σε βιντεοσκοπώ όταν πέφτεις
να σε βάζω να τα βλέπεις
Να σε γδύνω μ' υποσχέσεις
Να σ αφήνω να την παίζεις μ' ησυχία
Να σε ταϊζω λέξεις
Λίπος και λατρεία
βίος και πολιτεία
Κι έπειτα να σε βάζω να ξερνάς
Ειρωνία
Είμαι ιδέα μα με βλέπεις