[Κουπλέ1]
Πλαστά απ'τη Βουλγαρία τρείς πλάκες τσοκό
μια χειροβομβίδα με 50 ευρώ
μετανάστες φορτωμένοι σε σάπια φουσκωτά
κι 6 χρόνια αναμονής λίστα στον Ο.Κ.Α.Ν.Α
αυτη είναι η Ελλάδα που ζούμε κι αναπνέουμε εμείς
Μεσόγειος με εικόνες Μέσης Ανατολής
Μακελέψανε μ'αγκίστρι στο μάγουλο ένα ρουφιάνο
παίρνεις ο,τι αξίζεις και κάτι παραπάνω
τα πόδια μου αντέχουνε και βγάζουνε κάτι
νιώθω σαν ποδοσφαιριστής να γυαλίζει το μάτι
απ'αυτούς που μάθανε στη ντρίπλα της αλάνας
κι η μυρωδιά του χρήματος τους έκανε πιράνχας
μεγαλώσαμε με το αδερφός για αδερφό
αλλά ματώσαμε για μια σταλιά σεβασμό
και τώρα κοίτα μας δε χώρανε ξένοι μες τη κλίκα μας
αυτό είναι το στίγμα μας
με έπιασε δέος όταν είδα τις τρύπες στα εργατικά
εκεί στην Αλεξανδρας σαν τα Δεκεμβριανά
σ'αυτή τη χώρα έχει γραφτεί ιστορία από παλιά
στον τοίχο της Καισαριανής και στου Παύλου Μελά
ζήσαμε δικτατορίες και δυο κατοχές
θα μιλάω στο παιδί μου για τη δεύτερη λες;
μπαμπά τι έγινε όταν ήσουνα 30 στην Ελλάδα;
πόλεμος αγόρι μου, Greca Intifada
[Ρεφρέν]
Μου 'παν η εκδίκηση πως είναι δική μας
ποτέ δε θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας
ονειρεύτηκα η εκδίκηση πως είναι δική μας
ποτέ δε θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας
ο φόβος είναι ανίκητος λέγατε, θυμάστε;
γύρισε ο τροχός πουτάνες τώρα σωπάστε
σωπάστε για να ακούσετε τα γέλια των χαμένων
που πάνω στα συντρίμμια σας χορεύουν
[Κουπλέ2]
πωλείται ντρόγκα: τηλέφωνο 100
πωλείται προστασία στη νύχτα με το κιλό
εγκληματικά οργάνωση με φρόνημα υψηλό
στην υπηρεσία λίγων που αξίζουν τον θάνατο
βασανιστές με χακί ή μ'όποια άλλη στολή
της εργατικής τάξης η πιο μεγάλη ντροπή
ξέρω τι λέω και λέω γιατί ζω μέσα στη πιάτσα
κανείς δε με ταΐζει δεν είμαι καμιά λινάτσα
έχω μάθει τα κορδόνια μου να δένω σφιχτά
και να κοιτάω πίσω απ'τη πλάτη μου απ'τα αριστερά
καβατζωμένοι προχωράμε στα μάτια δε τους κοιτάμε
τρέλα δε πουλάμε ταυτότητα κουβαλάμε
τους πάμε εκεί που θέλουμε να τους πάμε
τους τη σπάμε γιατί ξέρουνε ότι μας τη σπάνε
δε τους δίνουμε συλλήψεις και προαγωγές
δεν υπογράφουμε πότε ούτε σελίδες λεύκες
βαστάμε δε δίνουμε κάνουμε υπομονή
και περιμένουμε το δικηγόρο να'ρθει
σε γήπεδα και πορείες μαυροντυμένοι, μπλεγμένοι
πάντα με τον κάθε διπλανό μας ψιλιασμένοι
έξυπνα κινήσου αυτό μόνο μας μένει
είμαστε ελεύθεροι αλλά πολιορκημένοι
Ταφ Ζήτα Μι Λάμδα, η συντομογραφία
Ταφ Ζήτα Μι Λάμδα, γαμιέται η αστυνομία
[Ρεφρέν]
Μου 'παν η εκδίκηση πως είναι δική μας
ποτέ δε θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας
ονειρεύτηκα η εκδίκηση πως είναι δική μας
ποτέ δε θέλαμε θλιμμένους στη γιορτή μας
ο φόβος είναι ανίκητος λέγατε, θυμάστε;
γύρισε ο τροχός πουτάνες τώρα σωπάστε
σωπάστε για να ακούσετε τα γέλια των χαμένων
που πάνω στα συντρίμμια σας χορεύουν