Μεγαλώσαμε από γονείς που νομίζαν πως είχαν μια απάντηση για όλα
μας καθοδήγησαν να γίνουμε κάτι χωρίς να έχουν ιδέα τι είναι αυτό
αρκεί να παίρνει λεφτά και χειραψίες από συναδέλφους στη δουλειά
Αποστειρωμένα μυαλά, καλά κλειδωμένα και μονωμένα γεμάτα με γνώσεις αμάθειας
προσπαθούν να λειτουργήσουν μόνο και μόνο για να μην βραχυκωκλώσουν
από τα πολλά πρέπει. Αν νιώθεις άσχημα καλά κάνεις, αρρώστια είναι να χαίρεσαι
την υγεία αυτού του κόσμου, να κοιμάσαι εξουθενωμένος μπροστά απ' την τηλεόραση
περιμένοντας ο θάνατός σου να μεταδοθεί σ' απευθείας σύνδεση για να πάρεις τη δόξα
που σου αναλογεί. Θα στην κλέψουν οι συγγενείς βγαίνοντας τα παράθυρα
και φορώντας μπλουζάκια με το σύνθημα ήμουν και εγώ εκεί, θα λένε
είδα το χάρο από κοντά και ήταν άσχημος, θα βαφτούν όμως έντονα πιο πριν
για ν' αποφύγουν οποιαδήποτε ομοιότητα. Οι μέρες περνάνε και το μόνο που αλλάζει
είναι οι ημερομηνίες... Κάπου μεταξύ εργασίας και σπιτιού πρέπει να παράπεσε
η καλή σου μέρα. Ο χρόνος δεν είναι χρήμα είναι πρώτιστα ζωή, εσύ προτίμησες
να γίνεις αρεστός κοινωνικά για ν' αγοράσεις ένα σωρό παιδικά χαμόγελα
Έγινες θεατής της ιδεατής σου σαπουνόπερας και μετέφερες όσες τραγωδίες
γλίτωσες στις επόμενες γενιές, βλέπεις τον εαυτό σου με τρίτο μάτι αλλά αυτό
δεν σου δίνει άλλοθι για την βλακεία σου. Ό,τι έχασες ήταν δικό σου, ότι απέκτησες
αποφάγια απ' το τραπέζι στον προηγούμενο και αν δεν στο είπανε την μπάλα
που σου δέσανε στο πόδι δεν στην κάνανε δώρο για να παίζεις ποδόσφαιρο
Η αρχή του “άφησέ το ή αγόρασέ το αλλά μην το λιγουρεύεσαι”, δεν έχουμε διανύσει ποτέ μεγαλύτερη απόσταση γύρω από τον άξονα του σώματός μας ρίχνοντας τα κέρματα που μας περισσεύουνε για να μην σταματήσει ποτέ αυτό το καρουσέλ
Μας πετάξαν καινούριες τεχνολογίες επικοινωνίας για να βγάλουμε επιτέλους
το σκασμό και για να βρει ο καρκίνος καινούριο χώρο στα καρούμπαλα
το μόνο που μας σπάει τη σιωπή είναι τα στερεότυπα που θέλουμε να τα λέμε
επειδή φοβούνται να πεθάνουν. Φτιάχνω τραγούδια για τα πράγματα που δεν θέλω
να ξεχάσω, αφού μπορώ να μετρήσω τις χαρούμενες στιγμές της ζωής μου
με τα δάχτυλά μου βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο μήπως και δω διπλές
η μόνη περίπτωση στην οποία ξύνουμε κάτω απ' την επιφάνεια είναι όταν ψάχνουμε
για πετρέλαιο. Η συνείδηση κάνει ζιγκ-ζαγκ για ν' αποφύγει την πραγματικότητα πέρα απ' την ιδιωτική της σφαίρα, το περιττό καμουφλαρισμένο σαν ανάγκη, καρφωμένο στα μυαλά απ' τους μοντέρνους δήθεν πικάσο διαφημιστικών εταιρειών κάνει έκλυση
για την ελεύθερη βούληση. Όλα αγοράζονται, όσα θες για να μην κουνηθείς
μ' αυτό το τραγούδι; Αν τα πω χωρίς ρυθμό θα σταματήσεις να χορεύεις;
Η ώρα για πάρτι το Σάββατο βράδυ σκοτώνει την ώρα για την σκέψη και οι εναλλακτικές είναι όλες ίδιες όπως ο αέρας και τα πρόσωπα στις δημόσιες υπηρεσίες
Αύριο η σκέψη θα πεθάνει οριστικά και εγώ θα στείλω ένα σωσία μου στην κηδεία της
φωτογράφοι αποθανατίζουν ανθρώπουν σε τριτοκοσμικά κράτη για να πάρουν βραβεία
και να γίνουν αθάνατοι σε αντίθεση με αυτούς που φωτογραφίζουνε, γύρισε
τις σελίδες αυτές πιο γρήγορα ό,τι και αν ακουμπάμε, κάνουμε αυτό που θέλουμε
στην φαντασία μας καταδικασμένο να παρεξηγείται ή να αγνοείται
Είμαστε όλοι δέματα μ' ανασφάλειες και εργατικό δυναμικό τυλιγμένοι σε δώρο
για τους εργοδότες, οι μόνοι που επιβιώνουνε είναι αυτοί που πετσοκόβουνε
κομμάτια της μοναδικότητάς τους για να γίνουνε κακοί ηθοποιοί...
Και έσκυψα να πάρω λίγο χώμα, μα έσπασα το χέρι μου στην άσφαλτο
βούτηξα το χέρι μου στη θάλασσα μα ακούμπησα κατά λάθος μια γοργόνα που έπλεε
ασάλευτα στην επιφάνεια, της μίλαγα πολλή ώρα μέχρι να καταλάβω ότι είχε σταματήσει να ανασαίνει. Πως να κοιτάξω τον ήλιο όταν σε κάθε γωνιά του δρόμου
βλέπω μηχανές και δούλους ν' αποσυντίθενται, από μια σχισμή σε ένα λόφο πετάω
ευχές δεμένες με κέρματα για να δω πώς τραυματίζονται τα όνειρα και οι στίχοι
που ονειρεύομαι όταν είμαι ξύπνιος. Έχω βαρεθεί να ζητιανεύω για μια καλή
κουβέντα, η αλήθεια είναι ότι οι λέξεις είναι ένα αστείο, δεν πρόκειται ποτέ
να ξυπνήσουν περιεχόμενα οι συνειδήσεις
Οι σκέψεις προσδιορίζουν τι θέλεις και οι πράξεις τι θα πάρεις, έφηβοι δίχως
όνειρα βασανίζονται να διαλέξουν τον δρόμο τους και τελικά ακολουθούν την πεπατημένη, αλλά σκοντάφτουν στα βήματά τους, οι πιο δυνατοί ξανασηκώνονται
Όσο πιο πολλά κρύβει κανείς, τόσο πιο καλός μας φαίνεται, πάλι καλά που υπάρχει
και η υποκρισία δηλαδή για να αγαπιόμαστε. Η αλήθεια μειώνει τις αποστάσεις
αλλά τελικά αντί να μας φέρει κοντά μας απομακρύνει, επειδή δεν έχουμε γερό
στομάχι να την αντέξουμε. Ο κόσμος είναι γεμάτος κτηνωδίες με ανθρώπινα πρόσωπα
Ποιος είναι ο άνθρωπος, ποιο είναι το ζώο; (x3)
Οι σκέψεις σου προσδιορίζουν τι θέλεις, οι πράξεις τι θα πάρεις, αλλά και τα δυο μαζί
καθορίζουν τί είσαι