[Строфа 1]
Некогаш ќе биде касно иако сме сите тука
некогаш ќе бидеш ради неа доле бутнат
времето ко канта собира тоа што цвета
млади ултра профизичари заглавени зошто им сметат
а надвор, надвор се е исто
луѓето се потивки со мислите дека се ништо
е тажно, ветерот дува силно
притисок се поголем се работи само за ситно
како да е така, амбициите се ништо
бојата те прави да си поголем ил никој
да си назад, а правда нема
поделби не сакам да гледам мотото пак да биде сакај
но кога немаш дали местото е тука
мислата води кон друго опшество кон нова љубов
а до тогаш, дали посакуваш да се вратиш
реалноста е таа прави да сам себе се мразиш
[Рефрен x2]
Едно сакав, да најдам одговор но нема
чесно барав, да биде се како што треба
повторно се спрема, заговор на злото
додека има луѓе такви секогаш ке сме на дното
[Строфа 2]
Јас разбирам да биде така, но сакам целото време и труд
да ми се ценат неќам фала
и се кратат, правата на луѓе секојдневно
истото ги прави уште послаби во секој чекор
кој би рекол, дека грешам и не сум во право
истиот е парто војник е во заблуда со ставот
ете браво, успеа да минеш меѓу редот
додека другите луѓе чекаат за леб и млеко
не е денот, но знај ќе дојде ќе се смени светот
позицијата на што си ќе ја замениш со немоќ
не е вечно, создавај сам ќе бидеш појак
не ти треба никој ако гледаш дека има полза
се е исто, маглата се повеќе се гледа
состојба на замор застани а излезот го немаш
крај на денот, надвор сеуште ќе има ѓубре
а и да го снема, сме веќе пола мртви луѓе
[Рефрен x2]