El sallamıştı annesine
Bayram izni dönüşünde
Hissetmiş miydi oğlunu
Kurşun kalbi deldiğinde
Kan revan içinde
Yan yana aynı köprüde
Annelerinin rüyalarında öldükleri yaşlarıyla
Ateşi harlı delikanlılar
Ne şehit ne kahramanlar
Düşmansız bir savaşta
Düştüler kalkmayacaklar
Emin değildi kendi bile
Dokunmuş muydu tetiğine
Kesin olan tek şeyse
En yakın mahkumdu ipe
'Kalpte kurşun ilmek boynunda
İki çocuk ölüm karşısında
Hep çocuk kalacaklar büyümeden birer tabu*ta ama Yaşıyorlar,
Gülüyorlar annelerinin rüyalarında.