Printempe mi
frusonĝis ke
la dom' ne plenas je malam'.
Falis kradar',
apertas dom',
kaj sin salutas ĉiu hom'.
Bela rond'
ĉar ne plu envi',
simple mirinda mond'.
Bonan pli
ĉu elpensis vi?
Ne, pli bonan ne!
Ĉiu el ni
ja sur la sama ŝipo.
ĉiu el ni
por unu foj'.
El sama kaj'
l' unua paŝo
por sama kaj'
ĝis forpas'.
Printempe mi
plu revis ke
la dom' ne plenas je timem'.
Falis kradar',
apertas dom'
kaj ĉiu tenas sin ĉe man'.
Bela rond'
ĉar ne plu envi',
simple mirinda mond'.
Bonan pli
ĉu elpensis vi?
Ne, pli bonan ne!
Ĉiu el ni
ja sur la sama ŝipo.
ĉiu el ni
por unu foj'.
El sama kaj'
l' unua paŝo
por sama kaj'
ĝis forpas'.