Wees stil en blijf nog even In dit warme, witte bed Luisteren naar het eerste leven Nog is de nacht niet weggedreven Onze dromen op de tocht gezet Nu wordt de kamer licht en kouder De slaap was ons alweer te kort En jouw gezicht lijkt plotseling ouder Terwijl je peinzend over m'n schouder Ligt te kijken hoe het morgen wordt Jij denkt aan al die uren Van werk en haast en vlijt Geen tijd voor tedere avonturen Tussen de duizend blinde muren Van brood en haat en nijd De krant ligt in de bus te wachten
En strakjes ligt die op je bord Een droevig ding vol jammerklachten Kom, laten we nog even wachten En kijken hoe het morgen wordt De avond veegt ons samen Vermoeid en soms gewond We zitten ons verward te schamen Verwonderd hoe we zover kwamen Dan snoert het eten ons de mond Vertrouwen we op loze kreten Of is de dag alweer te kort We zullen nooit de waarheid weten Kom, laten we vandaag vergeten Laten we vandaag vergeten En kijken hoe het morgen wordt