[Hook](x2)
Yaralandım ama ölmedim
Yalanlarına hiç gülmedim
Evet, yok hislerim. Sen hiç görmedin
Bak bu giydiğim benim deli gömleğim
[Verse 1]
Kal oralarda!
Mutluysan buralara gelme!
Oralarda aklımı görürsen söyle dönsün eve!
Yalnızlığın içinde gecenin üçünde
Uyumaksa en güçü ve bazen en güçsüzüm
Bazen aynalara küsmüşüm, bazen karanlığa
Eve kapanmalara, bir de saklanmalara
Gün gelir önemini yitirir tarihler
O güzel sözler gider, yerine hakaretler
Birden değişir karakterler
Dersin "Yeter!"
O tuttuğun eller artık neşter gibi
Artık içini döktüğü şey de eski bir defterdir
Şarkılarımdan da nefret et, benden ettiğin kadar
Kimse kimseyi artık etmiyor alakadar
Ben anladım "Melek" dediğim olmuş gaddar
Hayat batak. Elim boktan, açılmış kartlar
[Hook](x2)
[Verse 2]
Üşüdüm Üsküdar'da bir yaz günü
Başım düşlerimle belada, boğazımda bir düğüm
Söndürün caddelerin lambalarını!
Bu gece beni kimse görmesin, darmadağınım!
Neyse, bi' şekilde kendimi eve attım
Yaktım mumları, duvardaki resmine baktım
İçtiğim viski de çenemi kilitledi
İçimi ısıtsın diye bir sigara yaktım
Bir köşede bayılmışım, kalktım
Baktım camdan dışarı; her yer karanlık
Bir salaklık edip yine başlamışım sigaraya
Oysa viskiyi de pek sevmezdim aslında
Elim gidiyor telefona, bir yanım "Hadi!" diyor
Diğer yanım "Sakın yapma!"
Gözümden kaçan son mesajda yazıyor:
"Bu hikâye bitti artık, lütfen anla!"
[Hook](x2)