قسمت اول - نوید
یه دنیا ساختم از وهمم/ اونا که مسخره میکنن نفهمن
فراری از رویاهان، من برعکسم/ دوس دارم زود بند بیاد نفسم
اکسیژن سوختنیه، الکم هست/ جای سوختنیا رو میشه عوض کرد
جانی و میگرن و تیریپتان/ خیلی وقته که تو این چرخم من
یه دقه وقت، بده که سگ/ بشم بگم چقدر دلم، خو گرفته به این مریضی
سندرم تنفر از پولدارا/ یه نژاد نادر از بولداگام
تو سنگ پودر میکنی، من استخون/ چرت میگی اقلا درست بخون
فهموندن واقعیت حرص نیس/ خوبه میدونی گم شدی تو یه ماتریکس
عاشق صحنه ها و ژستی/ چجوری سیگار بکشی میشی سکسی
تو اونو یاد گرفتی ما اینو/ از قرصا انتخاب بکنیم آبیو
نفهمیم نمیدونیم داغیمو/ میبینی؟ شاکی، شاکی از قاضی شد
نود و نه درصد، فدای یه درصد/ مگه از دوازده تا صفر بفهمن
شوک بشن، خیلی فکر کنن جوک بگن/ تهش هیشکی نی تخمشم
چندتا بشکه نفت، میخوریم دورهم/ یا پول میگیرن یا کشته شن
واقعیتو تو اون جعبه ی برقی/ سخته بفهمی
دیش یا آنتن، جفتشون نجسن/ بترس از اسمم
خبر خوشم واسه اهلش/ یه موج جدید میاد به وقتش
نسلای بعد میفهمن موش نیستن/ معلومه تو همه آزمایشگاها پول میدن
پولم ندن، دون میدن/ نگران نشو، من خوب میشم
پل
ولی من خوب نیستم. نگران نشو من خوب میشم. ولی من خوب نیستم. نگران نشو.. من خوب نیستم
قسمت دوم - رض
بده سم، با این هوا باید به آخر برسم/ چیزی که نکشه قوی ترم میکنه انگار زیر پرسم
سینه پر درد، دود، می پیچه تو گلوت/ همش سرفه، اهه، هر روز بسوز
نسخ شیم، نسخ زندگی/ هفتاد درصد آب و تشنگی!
این همه زمین، این همه کوه، این همه دشت؛ میزنی باز حرص چی؟
فکرشو کن، فکرشم/ میده آزار منو توی نصف شب
زمانی که بیدارن فقط نصف شهر/ من رو کاغذ می چکم تا قصه شم
فکرشو کن هنرمند، با لبی زخمی/ یه نامرد با پیرهن، با عکس تختی
یه لیست پر مشکلات، با کلی سختی/ تو بد جایی اومدی، توی بدبختی
مردم یه جورین، انگار اومده قحطی/ زندگی تو جمع، با افکار شخصی
این یعنی خوشبختی واسه تو/ واسه خیلیای دیگه بدبختی
با صلح میجنگن، باشه/ بهشت، جهنم، باشه
یه دکمه میزنه، راکت تو آسمون و دست یه بچه کلاشه
از یادمون بردن کی بودیم/ به یادمون دادن کی باشیم
یادت نیس کی بودی، نمیدونی کی هستی/ حالا میخوای کی باشی؟
صورتای یخ کرده رو میبینم، آسمون خراشای بی روحو/ آدمای بغ کرده رو میبینم که یادشونه دیروزو
که یادشونه دیروزو، که یادشونه دیروزو