Alein kom eg í kyrran skóg,
Um sumarkvöld.
Þráin laðaði, þögnin dró,
Um sumarkvöld.
En áin niðaði svefnljóð sín,
Er sveipað allt var í daggarlín
Um sumarkvöld.
Máninn skein yfir skógarbrún,
Þá sumarnótt.
Á vatni glampaði geislarún,
Um sumarnótt.
Og stjörnur blikuðu blítt og rótt
Á bláum feldi um þögla nótt,
Sumarnótt.
Hver bjarkarkróna var blaðafull,
Blaðafulll.
Í laufi titraði lýsigull,
Mánagull.
En álfabörnum var dillað dátt,
Þau drógu gullin sín fram þá nátt,
Skógargull.