[Verse 1: Lange Frans]
Het was een episch gevecht maar het was altijd echt
Nooit een gulden middenweg, krom is krom en recht is recht
Ik wens je succes en gezondheid
Mogen je stresslevels laag en je kont rond zijn
En terwijl ik me suf drink hoop ik dat jij je rust vind
En dat het voor de kinderen niet al te kut is
Ze zeggen spijt komt achteraf maar ik zal zwijgen als het graf
Ik zou het zo weer overnieuw doen ja het is eigenlijk wel maf
Nu is de film afgelopen en daar is geen discussie over
De credits lopen, Vicky Cristina Barcelona
En wat ik dacht dat wat me aansprak in die film
De ongeremde trio-s**, kunst maken, chillen
Het waren Juan Antonio en Maria Elena!
Het is het gevoel dat ik leef als ik je meemaak
En tussen de sirenes aan de deur en het mediagezeur
Ben ik je dankbaar je gaf de boel kleur
[Chorus: Ravenna Moscoso & Thomas Berge]
De laatste woorden, mijn laatste lied
Een ode aan jou, aan ons, niets meer voor ons in het verschied
Het doet me pijn, doet me pijn, doet me pijn
En ik vecht tegen m'n tranen
Want ik moet door ik moet door ik moet door
En dat kan niet meer samen
Nee, nee
[Verse 2: Lange Frans]
En het is ronduit belachelijk
Maar ik hoop nog steeds dat ik je aan het lachen krijg
En dat is niet makkelijk, je leven was een helse rit
En mijne een rondje door het park echt flexe sh**
Nu kan ik niet langer meer de dader zijn
Je bent zo'n goede moeder, sh** je leerde mij een vader zijn!
En wie was die van jou? En wie is die van mij?
Ach die gekheid zit waarschijnlijk in ons allebei
Misschien had die van mij me moeten waarschuwen
Dat vlinder van de liefde niet kan vliegen zonder schaduw
Maar de tijd kan niet meer terug het is water onder de brug
Je leeft en je leert gooit je bagage op je rug
Een andere keuze en wat had het gescheeld
Dokter advocaat of een topcrimineel
Was je die middag niet gaan shoppen en geen mes in je oog
Dan zat jij nu op dat paard met die gouden plak omhoog
[Chorus: Ravenna Moscoso & Thomas Berge]
De laatste woorden, mijn laatste lied
Een ode aan jou, aan ons, niets meer voor ons in het verschied
Het doet me pijn, doet me pijn, doet me pijn
En ik vecht tegen m'n tranen
Want ik moet door ik moet door ik moet door
En dat kan niet meer samen
Nee, nee
[Bridge: Lange Frans]
De tijd tikt en het water stroomt
Het is wat het is en het loopt hoe het loopt
Een hoofd vol hoop doet een gek in vreugde leven
Ver voorbij breken ; het was niet meer te faken
Dit is het laatste liedje wat ik voor je schrijf
Een leeg huis vol verleden is wat er achter blijft
En ik moet sterk blijven en scherp blijven
Want als jij me had verandert zou ik nu niet zo mezelf blijven
[Outro: Ravenna Moscoso & Thomas Berge]
Het doet zo'n pijn
Dat ik niet bij jou kan zijn
Ik vecht tegen mijn tranen
Het doet zo'n pijn
Zo'n pijn, zo'n pijn
Zo'n pijn