Je schuilkelder functioneerde optimaal
Je bent dus niet geplet onder het beton en staal
Maar jij zal spoedig wensen dat je dood was geweest
De wereld is veranderd, erger dan je had gevreesd
Stront in je oren
Je hart van IJs
Je wilt het niet horen
Gekerm, Gekrijs
Het moet ontzettend zijn te vechten
Met die mensen die eens je vrienden waren
Maar je nu verwensen omdat jij ze weg moest
houden van je water en je graan
Je kunt nog even leven, maar zij gaan eraan
Je opspelend geweten
Je doorgroefd gelaat
Je kan het niet vergeten
Maar nu is het te laat
Je werd verblind door je egoisme
Maar eens wacht de confrontatie
met keihard realisme
Want je kunt er niet omheen
Eens moet je toch terug
Jou wacht een lange lijdensweg
de andere ging het vlug
Je wil toen om te leven
Je wanhoop nu zo groot
Je hoofd eens fier geheven
Ook jou wacht slechts de dood