(Verse 1):
Alein um nótt, gegnum gjöreyddar
Borgir við keyrum
þótt þú þegir og sofir þá glottir þú
Skítt út að eyrum
Aldrei viðurkennir þú það fyrir aðra
þú ert lítil sál
Allt sem þú snertir
Mun breytast í gull á núll einni
þegar tunglið er fullt mun ég umbreytast
Verða að steini
Sársaukinn í hausnum á mér
Hann mun hverfa
Gefðu mér smá stund
Við erum lítið fólk
Fyrir heiminum
Við verðum Þórisvatn
Myndum flóana
(Chorus)
Dreymi hana gangandi heim til mín
ég hef gengið gegnum öll helvíti
Hún er eins og Barbara Stanwyck
Uppmáluð og svarthvít
Gengur inn í íbúð og kveikir sér í sígarettu
ég er á leiðinni
Hugsandi um allt sem ég gerði henni
Meðan hellir hún sér í vatnsglas
Tekur af sér jakkann
Tekur síðan kipp þegar ég geng inn
Með látum og hún veit að ég fékk mér bjór
ég er búinn að vinna í alla nótt
Hún er eins og heimsendur engill
Stendur þarna og reykir
Kyssir mig á nefið og segir við mig
„það er allt í lagi að
Gera mistök, ég hef hugsað um
þig í alla nótt“
þegar hún fer úr kann hún galdra
Tekur af sér farðann
Leggur mig á sófann og rekur alla djöflana í burt
(Verse 2):
Málaði heiminn og
Fór svo að þú yrðir
ánægð
þegar þú situr hliðina
á mér finnst mér guð
Vera nálægt
Virkar eins og
Rotvarnarefni í heimi
Sem að úldnar hægt
Rífur þig úr og ég ríð
þér í síðasta skiptið
ég finn brjóstið mitt
Opnast og beinin mín
Verða að ryki
Stöðuvatnið hlustar á
Okkur á meðan
Reyndu að hafa lágt
(Chorus)