O nach robh mi thall ‘s a' ghleann a' fuireach
O nach robh mi thall an Glean Baile Chaoil Nan robh mise thall ‘s a' ghleann
A' fuireach Chan fhàgainn e tuilleadh glean lurach mo ghaoil.
Nuair dh' éireas a' ghrian air bu chiatach bhith ann,
‘Si cho fial flathail coibh-neil a' boillsgeadh air chrann
I dùsgadh nan lòn-dubh ‘s nan smeòrach air ghéig
Chur fàilte l'en ceòl air a mórachd ‘san speur.
O nach robh mi thall ‘s a' ghleann a' fuireach
O nach robh mi thall an Glean Baile Chaoil Nan robh mise thall ‘s a' ghleann
A' fuireach Chan fhàgainn e tuilleadh glean lurach mo ghaoil.
‘S a' mhadainn ‘n uair dh' eirinn gun eislean gun ghruaim
‘S e thug solas do m'inntinn bhith sealltainn riut suas
Chaneil glean eil' air Gaidhealtachd bheir barr ort an snuadh;
Gur mis ha fo chradh-lot bhith ‘n drasd cho fad uait.
O nach robh mi thall ‘s a' ghleann a' fuireach
O nach robh mi thall an Glean Baile Chaoil Nan robh mise thall ‘s a' ghleann
A' fuireach Chan fhàgainn e tuilleadh glean lurach mo ghaoil.