'Nđó 'ł trói cór 'tra càmp e bosc,
co eł sol se stusa e se cuerđe i
ẑóc,
so' stàt drío i pas deł Maẑaról.
Tut al dì no me so' fermà,
me so' ẑa pérs 'tra foje e ram,
me par cheł síe scanpà.
Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà
Maẑaról! Te 'còre qua
Maẑaról vàrđa là, cóm' i more i
tò camp!
Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà
Maẑaról! Curi! Qua!
Maẑaról vàrđa là, solche piere
sora i prà!
'Na jòlta ai òm te féa catàr,
co i se svéjea eł laór ẑa fat,
e có i fiói i pođéa ẑugàr.
Ma 'ncó no i è, pi i stéssi camp
E i òm i ẑerca de desmentegàrse
che i vién da i prà.
Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà
Maẑaról! Te 'còre qua
Maẑaról vàrda là, cóme i
more i tò canp!
Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà
Maẑaról! Curi! Qua!
Maẑaról vàrđa là, solche piere
sora i prà!
Ma la tera no l'è dei òm che
no i sa
che l'è drío i ram, no l'è
scanpà..
La tera no l'è de i òm che no
i sa
che tra i ram l'è drìo varđàr...