[κουπλέ1-το σφάλμα]
Ανέμη, στήσου να γίνεις αστέρι
Εδώ γεμίζει γήπεδα το καθένα ποζέρι
Μου λένε δε το έχεις και δε τα 'χεις καταφέρει
Μα δεν ακούνε ραπ, δεν τους ενδιαφέρει. Πολλή πολλή χαρά
παλικαράκια με πολύχρωμα συγκροτήματα
κάνουνε τον πανικό στη χώρα
Μούλικα ανήλικα για θηλυκά κάνουνε τον πίθηκα
Κανένα μ' ένα μικρόφωνο δε μιμήθηκα
Συστήθηκα με πειραματικά ραπ, περίεργα
από παιδιά κουμπωμένα με αγχολυτικά
αντικαταθλιπτικά, χάπια καπιταλιστικά
Ραπάρω για να εκπληρώσω όνειρα υλιστικά
Όσο μπορώ πιο εριστικά. Αφού τα σκατά μυρίστηκα
άσε με στο δωμάτιο μου. Δεν είμαι ανερχόμενος μωρό μου
όπως και 'σεις δεν είστε ούτε ποιητές ούτε του δρόμου
Έχω παρωπίδες, όλοι είστε ελαφρύδες
Κουράζεστε όταν ακούτε αληθινούς εμσίδες
Σοκάρονται στα πρόστυχα τετράστιχα, χάνουν τα νοήματα
δε θέλουν mcs, θέλουν τον Πλιάτσικα
Κι όχι ότι δε σπάστηκα, σπάστηκα
Καμιά φορά με κλέβουν μα το κάνουνε σκατά
Λοιπόν, πρέπει να κουραστούνε, πρέπει να κάνουν άλμα
αν θέλουνε να νιώσουνε τι παίζει με το σφάλμα
[ρεφρεν-το σφάλμα & πινόκιο]
Αν αποκόψεις το ραπ τη σκέψη, το δρόμο
το δεις απλά σαν τέχνη και μόνο, τι μένει;
Το υφάκι; Τι μένει; Τα ρούχα; Τι μένει;
άλλη μια μόδα μένει, καμουφλαρισμένη
Αν το μυαλό δε βάλεις να δουλέψει
το νόμο ριζικά να καταστρέψει, τι μένει;
το χόρτο; τι μένει; τα ντίλια; τι μένει;
ραπάδες ενωμένοι αγκαλιά με τον Αρτέμη
[κουπλέ2-το σφάλμα]
Σκάσ' τα για beat ή καλύτερα για τ' όνομα
σκάσ' τα για βίντεο που δε θα 'χει νόημα
Να σου πούνε μπράβο να σου πουν ότι γαμάς
Σου παίρνουν τα λεφτά γιατί είσαι γκαζμάς
Παράδοξα θα μας πετύχεις χαμογελαστούς
Τα παιδιά κάτω στον κάμπο κυνηγάνε τους αστούς
Σου κάθεται βαριά η δικιά μας στιχουργική
ενώ μιλάς για επανάσταση κάνεις και κριτική
Τι κριτική, που μερικοί μερικοί πουλάνε τη μάνα τους
γαμώ την αμερική. Διαλέξανε απλά ένα profile
μετά μου κλαίγονται που η εναλλακτίλα έγινε lifestyle
Τα χώνουν στους φασίστες για να καταξιωθούν
μα όχι στους ΑΕ για να μην εκτεθούν
Λένε ότι όλα τα έχουνε γραμμένα
ενώ δουλεύουνε το στίχο να μην ενοχλεί κανένα
Όλη η σκηνή αγκαλιά, αναμενόμενο
Για να έχεις κόντρες πρέπει να 'χεις περιεχόμενο
Φυσικό κι επόμενο να πέφτει παραδάκι
Πιο λαϊκιστές κι από το μίκυ Θεοδωράκη
Θυμάμαι ότι έχωνες κι εσύ πολιτικά
τώρα με την κρίση χώσε πολιτικά ξανά
Μέχρι η μόδα να χαθεί ξαφνικά κι εγκαταλείψεις
δε θα μας λείψεις
[ρεφρεν-το σφάλμα & πινόκιο]
Αν αποκόψεις το ραπ τη σκέψη, το δρόμο
το δεις απλά σαν τέχνη και μόνο, τι μένει;
Το υφάκι; Τι μένει; Τα ρούχα; Τι μένει;
άλλη μια μόδα μένει, καμουφλαρισμένη
Αν το μυαλό δε βάλεις να δουλέψει
το νόμο ριζικά να καταστρέψει, τι μένει;
το χόρτο; τι μένει; τα ντίλια; τι μένει;
ραπάδες ενωμένοι αγκαλιά με τον Αρτέμη
[το σφάλμα]
...δίχως σκέψη και δρόμο
το δεις απλά σαν τέχνη και μόνο, τι μένει
που είν' ο τσαμπουκάς σου όταν γλύφεις ισχυρούς
πώς είσαι αληθινός αφού δε κάνεις εχθρούς;
κι αφού δεν έχω βίτσιο τη μούρη μου να δείχνω
δε μου ρίχνουν άκυρα, εγώ τα ρίχνω
Περήφανος για επιλογές, φίλους και φίλες
ζωντανά που μας φέρνουν ανατριχίλες
το σφάλμα, θέατρο δρόμου... από τα λόγια
αυτά τα λόγια... από τα λόγια λοιπόν στη πράξη
Και που 'σαι. Η Ρώμη καίγεται
[κουπλέ3-Πινόκιο]
Ήμαστ' οι μπάτσοι της τέχνης, βρωμάς και ζέχνεις
Δε βιάζεσαι ν' αλλάξεις τον κόσμο, απλά προτρέχεις
για ν' αρέσεις. Κάνεις ραπ πολιτικό λιγότερο ενοχλητικό
κι από σκυλάδικο, γι' αυτό παρακαλώ μη με ζαλίζεις
Αν είναι να με δείρεις κάνε γρήγορα
Κουράστηκα και σίγουρα δε φταις εσύ για τίποτα
Για κοίτα που τα βήματα μας είναι μπροστά μας
Είναι χαρά μας να γυρνάμε προς τα πίσω
Στα τυφλά. Ειν' ευλογία να 'σαι βλάκας τελικά
Ψάχνω δουλειά για να ξεφύγω απ' τα παλιά
ναρκωτικά, πολλά λεφτά γιατί χρωστάω αρκετά
θα τα πληρώσει ένα κοινό που το κρατάει ψηλά
Επαναστάτη, εγώ που 'μαι χαζός μιλώ γι' αγάπη
κάτσε κάνε τέχνη όσο εγώ σου βάζω πλάτη
Όταν μου κόψουν το νερό θ' ασχοληθώ με το ρυθμό
να μην ακούγεται το ραπ μου βαρετό, α γαμηθείτε
Τραβάτε υποκριθείτε πως το ζείτε σε κοπέλες
που ό,τι πίπα κι αν τους πείτε στο ρυθμό σας κάνουν πίπες
Έλα εντάξει, συμφωνείτε, μη με πρήζετε
Στα μέρη μου έχει αρπάξει φωτιά, κι εσείς χτενίζεστε
Μιλάτε πολύ, χολή και στείρα κριτική και το παιδί έχει μπερδευτεί
Yo mtv, αχ τι καλοί, αύριο δε θα 'χω να φάω, μα θα 'χω διάσημη σκηνή
Δε μ' ενδιαφέρει και πολύ που η μουσική μου προωθεί όσο μπορεί την επιφάνεια
Ειν' όλοι σκάρτοι. Το ραπ έτσι κι αλλιώς ήτανε μουσική για πάρτυ