Ik ben een mens van vlees en bloed
Een druppel in de oceaan
Onherkenbaar in de golven
Een korrel zand in de woestijn
Zo slokt de menigte mij op
En raak ik telkens weer bedolven
Maar gedragen door het witte licht
Stijg ik uit boven mijzelf
Ken ik even geen gewicht
Meer dan een schaduw in het witte licht
Met open ogen in de zon
Ontdek ik mijn gezicht
Ik word geboren in de bergen
Draag het water naar de zee
Maar waarom ben ik vergeten