[Verse 1]
Ik ben helemaal losgeslagen
Zit met een opgeblazen kop vol vragen
En focking tranen naar de klok te staren
Moet de ogen uit me kop [?]
Want geloofde ik in god of satan dan had ik mijn ziel verkocht voor haar
Die kleine dingen waren wat het dus bijzonder maakte
Ze had me vast dus waarom heeft ze me losgelaten?
Misschien ben ik te onervaren
Maar op gebied van intieme erotiek had ze geen fok te klagen
Heb zin om mezelf kapot te maken of op te blazen
Met dezelfde impact als donderslagen op de aarde
Ik hou mezelf onderwater
En als ik dan verdrink dan wil ik dat ze me op komt halen
Waar ben je aan begonnen dame?
Straks lig ik honderd maanden op me zolderkamer nog te slapen
Ik kan niet zonder haar maar het lot bepaalde
Dat het dus niet kan en daarom heeft ze me toch verlaten
Bestaan er goede vrouwen?
Die ik kan toevertrouwen
Wil de boel verbouwen, lig al dagen in de foetushouding
Ik vroeg aan jou, kun je me gevoel vertrouwen?
Want wat ik voel voor jou is koel, dat moet je goed onthouden
Wil me doel behouden, maar ik doe het nauwelijks
Want door jou is het nu dus moeilijk om iets te doen met vrouwen
Je kunt het als een open boek beschouwen
Kan het niet afsluiten en dus ook niet aan een toekomst bouwen
Ik wil niet praten met een psycholoog
Blazen in de microfoon
Niet slapen in het diepe rood
S'Avonds komt die tyfusdroom
Adrenaline zwadderd door me aderen met liefdes[?]
Ben versteend maar heb geen marijuana of wiet gerookt
Ik vraag het niet gewoon want dadelijk lieg je ook
Ontwaak ik in een trieste hoop met nagebooste liefdessoap
Ik haat dat ik voor liefde koos
Word ik opnieuw geboren vraag ik om een wiegendood
Misschien lijk ik wel afhankelijk of eigenlijk een zwakkeling
Maar ik wil dat je begrijpt, dit is geen tijd om te veranderen
Geen meisje laat me wa*kelen, als jij kan met de lange kus
Je gijzelde me hart voor een pijnlijke behandeling
Haal die grijns weg als het feitelijk een masker is
Me brein en me gedachten is verbijsterd en verkankerd sinds
Afgrijselijke dag waardoor ik mij inmiddels achter lig
De verleiding om niet te janken is nog kleiner dan me kans nog is
Je wou je eigen pad en daarom liep je voor me weg
Of liep ik in je weg en moest je liegen van jezelf
Als je zo kritisch bent, verdien je geen respect
Voor als je het nog niet wist, niemand is perfect
Was ik smeagol, vroeg ik de spiegel om een reflex
Hoef je het niet af te maken omdat ik niet begonnen ben
Ben [?] op me tracks en ieder volgt me teksten
En in principe drop ik echt omdat ik liefde voor je heb
Je wilt op je eigen benen staan
Maar kijk eens met regelmaat wat je allemaal hebt meegemaakt
Al die dingen, daar ben je dus wel doorheen gegaan
Dus in principe, ben je een soort van veteraan
We zijn sociale wezens, we hoeven niet alleen te gaan
Ik wil tegen je aan liggen, als ik onder een deken slaap
Maar het resultaat is nee helaas
Dus word ik helemaal gek en vraag ik wat is het leven waard?
Mensen zeggen je zit te stressen om niks
Maar dit is toch echt wat er in me hersenen zit
Sorry voor de sms'jes of elk slecht bericht
Als ik sta op een flat, denk ik werkelijk spring
Het is best wel erg, ik ken mezelf niet meer
Ik kan me niet meer beheersen, er is dus geen redding meer
Het doet werkelijk zeer
Ik trek het niet meer behalve de trekken van me geweer
Dus schiet ik mezelf neer
[Verse 2]
Vanaf hier kan het alleen maar erger worden
Me hersens liggen op de grond en ik heb gekke wonden
Misschien had ik moeten vechten voor je
Maar wou niet overkomen als iemand met een stress disorder
Begon van mezelf gek te worden
Dacht alleen in metaphors, ze werden steeds vergezochter
Was ik nou maar van een flat gesprongen
Dan hadden ze binnen zes seconden me testament gevonden
Bevestigde orde komt met de reddingsstoppen
Maar het is geen einde, want ik ben pas net begonnen
Onderweg naar de hel, want ik heb gezondigd
Misschien echt een domme zet, maar ik kon echt niet zonder
Helaas is er geen redding voor me
Ik had nog zo veel willen zeggen, maar ik ben vertrokken
Misschien is dit het beste voor je
Ga je nu op zoek naar het gene wat ik heb gevonden?