[Verse 1]
Toen ik je leerde kennen, was ik al 25
Het is te weinig en daarom wil ik geen tijd verspillen
Wanneer ik voor m'n droom strijd wil ik dat je in m'n hoofd blijft
En niet alleen door het refrein te zingen
Want bij jou ervaar ik de acceptatie
Vandaar dat ik wil werken aan een zoon en vader relatie
Voor het eerst op gebied van familie, geen ruzies
Geen discussies, helemaal geen complicaties
En dat was nieuw voor me, je was real voor me
Open minded en daarom geef ik me ziel voor je
Als ze je naar je vragen, zeg ik met volle trots
Uit volle borst: "Dat is inderdaad m'n vader"
Er komt een dag dat we allemaal de aard verlaten
Maar mijn nazaat zal daarom ook je naam gaan dragen
En ik kon alleen maar wijzer worden, van al je wijze woorden
Maar als ik kijk naar de klok, dan zijn we tijd verloren
Gelukkig hebben we dan elkaar nog op tijd gevonden
Dus in feite hebben we eigenlijk nog tijd gewonnen
Want stel je voor dat dit allemaal te laat was
En jij dan allang, in het hiernamaals was
Dan stond ik voor een open graf, met een gebroken hart
Waardoor iedere vraag voor altijd open was
En dit hoofdstuk daarom nooit gesloten was
Dan sloeg ik ook de plank mis met een mokerslag
Gelukkig is dat niet gebeurt, dus niet getreurd
Familie heeft m'n rug en daarom kom ik met liefde terug
Geef ik die liefde terug, vliegensvlug vlieg ik terug
Maar zonder jullie was het ook in de muziek mislukt
Mezelf gevonden, waardoor ik nu mezelf ben
Een mens is incompleet wanneer die niet zichzelf kent
M'n roots ontdekken was een goede zet, want anders komt alles steeds weer terug dat noemen we een boemerang
En zat ik op een zijspoor omdat ik niet m'n route ken
En was ik spoorloos totdat ik m'n route plan
Gelukkig dat ik bewuster wordt
Want anders zocht ik nooit m'n rust op, op een tussenstop
En was m'n dwaalspoor een eindeloze zoektocht
Zonder kennis van verleden heb je ook geen toekomst
Naar de naam van m'n plaat, vraag je me echt
M'n pa werd door m'n ma op een Dwaalspoor gezet
Dus hij blijf zoeken naar z'n kind
En ik kende niet m'n roots dus ik bleef zoeken naar m'n ik
Beide om de tuin geleid als kasplanten, Nu kijk ik dwars door m'n moeders verbloeming heen net als kas wanden
Dit kan geen toeval zijn, predestinatie
Is hetgeen wat m'n route leidt, voel je mij?
Je nam me mee naar je gedachtegang
Je liet me zien dat het anders kan
Ik loop mee, ik loop mee door je wandelgang
Ik loop mee
Dwaalspoor afgesloten nu valt alles op z'n plaats
Dankj**el voor alles pap, ik zie je volgend jaar