Det er lenge til sola står opp
frå bak havet der hu bur
drikker vann frå en mørkeblå kopp
mens blikket møter mur
Deler vatnet mitt kun med meg sjølv
men eg er ikkje særlig tyste
eg trur ikkje nogen har gjort dette før
eg er vel blant de første
Kanskje du kunne komt på besøk
opp trappå gjønå mørket
eg sko ikkje sagt noge om du lukta løk
eller om du gjekk i dørken
For me trenger ikkje gjer nogen ting
kan sjå på månen når han skinner
ma**e skygger som danser omkring
til di plutselig forsvinner
Ingen trenger vær redde
ingen trenger vær redde nå
ingenting er på ferde
kjenner en som pa**er på
Men koss kan du veta at eg har lyst
til å få besøk av deg nå
oppi trappå der er det heilt tyst
og på dørå banke ingen på