(Et REX:)
Qui sic solvit latentia, ometur veste regia.
(Sedente Daniele luxta Regem, induto omamentis regalibus, exclamabit REX ad principem militie:)
Tolle vasa, princeps militiae,
Ne sint mihi causa miseriae.
(Conductus regine:)
Solvitur in libro Salomonis
Digna laus et congrua matronis.
Pretium est ejus, si quam fortis,
Procul et de finibus remotis.
Fidens est in ea cor mariti
Spoliis divitibus potiti.
Mulier haec illi comparetur,
Cujus rex subsidium meretur.
Ejus nam facundia verborum
Arguit prudentiam doctorum.
Nos quibus occasio ludendi
Hac die conceditur solemni,
Demus huic praeconia devoti,
Veniant et concinent remoti.
(Conductus referentium vasa ante Danielem:)