Kvinnfolk æ det nøk av, va det ein som sa te meg
Han fiksa nøk det meste, men det gjer ikkje eg
Når han treffer kvinnfolk, virkar alt sø lett og greit
Mens eg mistar munn og mæle, og blir raudlett og sveitt
Kan det vera at eg heve eit kompleks
Kan det vera at eg heve høyrt sø mykje rart om s**
Men sø baud eg upp ei jente på ei bygdefest ei gong
Då orkesteret spila slik ein sakte kjærleiksong
Då kjende eg to mjuke ting, som pressa mot bringa mi
Og føtan mista takten, og eg frykta eit havari
Kan det vera at eg heve eit kompleks
Kan det vera at eg heve høyrt sø mykje rart om s**
Men jenta tok det med eit smil, helt kursen like støtt
Men ho tosse sikkert det at eg va nøkø av det verste ho hae møtt
Men jaggu meg sø ville ho no danse ei gong te
Fe ho toss eg va sø nusseleg men, kanskje litt distre
Kan det vera at eg heve eit kompleks
Kan det vera at eg heve høyrt sø mykje rart om s**
Kan det vera at eg heve eit kompleks
Kan det vera at eg heve høyrt sø mykje rart om s**
Å det som skjedde ettepå, då festen va forbi
Det ha eg alli drøymt om, i min villaste fantasi
Då drog ho meg te skogs, og nedi grasi bak ein busk
Der gav ho meg ein omgang, sø eg blei aldeles tusk
No hev eg ikkje lenger eit kompleks
Nei, no hev eg ikkje lenger eit problem som heiter s**